ගිය දා පටන්...

"දසුන්.. අපේ තාත්තා කැමති නැහැ දසුන් ඔයා අපේ ගෙදරවත් එනවට.."
අවුරුදු ගණනක ආදරයෙ ලස්සනම දවස ගැන කතා කරන හැම දවසකදිම දිලූට කියන්න තිබුණෙ ඒ වගේ දෙලොවක කතාවක්..


"ඔයාගෙ තාත්තා මට අකමැති වෙන්න හේතුව මොකද්ද දිලූ.." 
ඒ හැම වෙලාවෙමත්.. නිවාඩු පාඩුවෙ ඉන්න වෙලාවෙත් දසුන්ගෙ හිතෙන් අහන එකම ප්‍රශ්නයට පිළිතුරු ඇයගෙ හිතේ තිබුණෙ නැහැ.. 


ආගම් දෙකකින් හමුවුණ දසුන් - දිලූ ආදර කතාව ආරම්භවෙන්නෙ දිලූගෙ අළුත් රැකියාවෙ පත්වීමත් එක්ක.. එකම පොළවක ජාතිභේද ආගම් භේදයක් නැතිව වැවෙන ගහක් කාලයක් යද්දි මුහුකුරා ගිය ආදර ගසේ දළු අග මල් පීදෙන්න හිරු එළියන් ආශිර්වාද ප්‍රාර්ථනා කරනවා වගේම මේ ආදරකතාවටත් දෙපාර්ශවයෙම වැඩිහිටියන්ගෙ ආශීර්වාදය පැතුවා.. දෙපාර්ශවයෙම දෙමව්පියන් හෙව්ව හැමදෙයක්ම දසුන්ගෙ පවුලෙන් වගේම දිලූගෙ පවුලෙත් තිබුණා.. ඒත්.. එක ප්‍රශ්නයක්..! මුලදි මුලදි ගෙදර යන එන බෑනත් එක්ක කතා නොකර හිටිය දිලූගෙ පියා අන්තිමට ගෙදරට නොඑන්න තර්ජනය කරන්න වුණා.. හැමෝගෙම ආශිර්වාද තිබුණත් දිලූගෙ තාත්තාගෙන් නම් දසුන්ගෙ නමවත් ගෙදර සඳහන් කරනවට කැමැත්තක් තිබුණෙ නැහැ.. 
ටිකෙන් ටික මහන්සියෙන් ඉතිරිකරගත්ත දේ වලින් ඒ සිහින සැබෑ කරගන්න දවසට දින නියම වුණ ඒ යුවලගෙ ලස්සනම දිනය තාත්තට කියාගන්න බැරිව දිලූ හිටියෙ ලෝකයක් පෙරළුන ගානට.. මේ නිසාම දසුන්ගෙත් දිලූගෙත් විවාහ දිනය දින නියමයකින් තොරව කල් ගියා...

**************************************************

එදා උදේ පල්ලියක සීනුව හැඬවුණේ තවත් ආදර කතාවක හිරු කිරණ ලංකා පොළව සිපගනිද්දී.. පුංචි කුරුලු පැටව් ඒ මඟ දෙපැත්තෙ ඉදන් අත්වැල් තනු වලට ගීත ලියද්දී.. සීතල හුළඟින් මුළු පරිසරයම ඇහැරුණා.. පල්ලියෙ ගීතිකා කණ්ඩායමෙත් ගීතාකිවන් පැතිරෙන්න ගත්තා.. චාරිත්‍රයක් විදිහට පවුලෙ එකම දරුවගෙ ලස්සනම දවසෙ එක අතකින් ඒ දියණිය රැගෙන පියවර තැබුවත් දිලූගෙ තාත්තා හිටියෙ හිතේ සතුටකින් නම් නෙමෙයි.. ඒ දේ ගොඩක් අය දැනගෙන හිටියා.. කල් ගිය විවාහය ඉක්මන් කරන්න සිද්ධ වුණේ දසුන්ටත් ඇයටත් වෙනත් රටකට යන්න ඒ ආයතනයෙන්ම අවස්ථාවක් ලැබුණ නිසා..


වත් පිළිවෙත් වල වැඩ කටයුතු ඉවරවෙන්න ඔන්න මෙන්න කියලා තිබුණත් දිලූගෙ තාත්තා හිටියෙ හිනාවක් නැති ලෝකයක වගේ..  හිටිය ගමන් නැඟිටලා යන්න ගියේ හිතාගන්න බැරි විදිහට කාටවත්.. කිසිම විදිහට කවුරු කිව්වත් කියන දෙයක් අහන්නෙ නැති ඒ පළාතෙ නමක් දරාගෙන වගේම හොඳහිත දිනාගෙන හිටිය දිලූගෙ තාත්තාගෙ මේ හැසිරීම ගැන හැමෝම හිටියෙ ගොඩක් බයෙන්.. 

අවසාන ගීතිකාවෙන් පසු වාදනය වුණ ගීතයත් සමග ප්‍රධාන දොරටුවට පාවඩ මතින් තිබූ පිටත් වෙන්න හැරෙන කොටම දිලූගෙ තාත්තා ආවෙ කඳුළු පුරවගත්ත ඇස් දෙකක් එක්ක.. හදවතේ දරු සෙනෙහස ආදරයෙන් ඇස්වල උතුරන මූණෙන්.. ගොඩ දෙනෙක් බය වුණා.. 
ඊ ළඟ පියවර.. 
කම්මුල් පාරක්..! ආයුධයක්...!


නෑ.. නෑ..


තාත්තා ආදරයෙන් තමාගෙ ආදරණීය දුවගෙ අත ගත්ත පුතා, බෑනාව ළඟට අරගෙන... උරහිසේ කඳුළු හැලුවෙ හැමෝම ගල්ගැහිලා බලාගෙන ඉද්දි.. 

රත්තරන් දුවේ අපේ රත්තරන් දුවේ 

ඔබයි දිවිය අර්ථවත් කලේ..

ගිය දා පටන් ඉගිල කුරුළු කූඩුවෙන්... 

සන්තෝෂයක් නෑ හිතේ..

මේ ගීතය පසුබිමෙන් වාදනය වෙද්දි... කාගෙත් හිත් සතුටු කඳුළක් ළග නතරවෙලා හිත් හිනාවෙන්න වුණා..
ආදරණීය පියෙකුගෙ ආදර දරු සෙනෙහසත් එක්ක එකට මුහුවුණ 
සතුටු කඳුළකින් ආශිර්වාද ලැබුණු ඒ  කුරුළු කතාවත් එතැන් පටන් සන්තෝෂයෙන් කූඩු වූ වගයි..! :D

ප.ලි.- ආයෙ කිසිම මංගල උත්සවයකට ඒ සිංදුව අන්තිමට කියන්න එපා කියලා.. දිලූගෙ අම්මම ඇවිත් කියලා ගියෙ කඳුළු පෙඟුණ ලේන්සුවෙන් ඇස් දෙකේ කඳුළු හංගන ගමන්..

ප.ලි.ලි.- කතාව සත්‍යයි...!
මේ දෙන්නා මේ කතාව දැක්කොත් හෙම නෙට් එකෙන්ම මාව හොයාගෙන ඇවිත් මෂ්කරන නිසා.. නම් මනංකල්පිතකලා..  :)